Dag 2, met het openingsfeest vers in de benen, begint met een keynote die wat mij betreft vrij moeilijk te plaatsen is: Kate Darling van MIT. Ze is een specialiste op het gebied van robotisering, en vooral de plaats van deze techniek in een maatschappelijke context in de komende tientallen jaren. Dat kan super interessant blijken, maar ook super vaag.
Experience design over hoe we ons leven inrichten in de moderne metropool. Dat is de link tussen Kate Darling en de volgende talk, om 10:30: Pablo Honey, met ‘the invisible cities’ – hij praat over het onzichtbare web van data en internet dat in steden hangt, de beperkte manier waarop dit met elkaar praat, en een meer holistische benadering om dit aan elkaar te knopen.
Tijdens het volgende slot, om 11:30, valt er wat mij betreft een beetje een gat. In de grote zaal is er een panel over ’smart dinges’, wat altijd een goede gelegenheid is voor een dutje. In de andere zaal een talk over ’mijn ervaringen met het leiden van een designafdeling’. Daar zijn er op elke conferentie wel drie van, en ik denk dat ik nog nooit echt een goeie ben tegengekomen.
Om 12:00 een korte talk over wayfinding en het vormgeven van (verkeers)borden, metrostations enzo. Signage is altijd leuk, dus daar maar heen en dan een broodje. Of wacht, nog even blijven zitten, want de talk over anarchie in corporate land lijkt zeker ook wel leuk. En je hoeft er niet eens voor op te staan. Service.
Na de lunch wordt het weer interessant: zowel Sarah Henry (“build better products with emotional data”) als Leandro Agro (“Connected objects are natural born storytellers“) klinken als interessante presentaties.
Van 2 tot half drie kun je me vinden bij Christine Todorovich – “Ubiquitous computing is transforming the human experience of time in unprecedented ways that interaction designers are uniquely equipped to leverage and inform.” Timewarp. Want to.
Om 3 uur weer een keuze probleem…. Aan de ene kant van de ring Josh Seiden – leuke spreker met een vrij saai onderwerp – design methods en testing. Dan heb ik meer zin in de andere zaal – ‘on the road to autonomy’, over de altijd leuke zelfrijdende auto. Toch een beetje een ‘Unicorn’ van de UX wereld. Maar ik ken de spreker niet (John Rousseau). Dus die kan heel erg saai zijn. of fantastisch.
Iemand (vermoedelijk een dronken Fin) heeft besloten dat het een goed idee is om elke dag eerst of vier uur een gesponsorde happy hour te plannen, en dan om vijf uur nog een keynote. Ik wens Tricia Wang, de laatste keynote op donderdag, dan ook veel succes. Ze zal het nodig hebben, want ze spreekt voor een halfvolle zaal, en de keynote heeft nog geen onderwerp. Terwijl haar CV er mooi uit ziet. En zo eindigt dag 2 van IxD16.
(Foto Creative Commons door Mariano Mantel. De haven van Helsinki.)